آویشن شیرازی برگ (ممتاز و معطر)
آویشن شیرازی یک گیاه دارویی با خواص درمانی فراوان است. این گیاه به عنوان ضد اسپاسم برونشی، خلطآور، ضد میکروب و ضد التهاب شناخته میشود. آویشن شیرازی همچنین برای درمان نفخ، سرفه، کاهش ترشحات بزاقی و تسکین دردهای استخوانی مفید است. علاوه بر این، در طب سنتی به عنوان سقط کننده جنین و محرک نیز استفاده میشود.
ویژگیهای ظاهری آویشن شیرازی:
آویشن شیرازی بهطور خاص از دیگر انواع آویشن متمایز است. برگهای آن بیضوی و کرکدار هستند و گلهای صورتی یا بنفش رنگ آن در فصل تابستان شکوفا میشوند. این گیاه در محیطهای سرد بهعنوان یک گیاه یکساله رشد میکند و طعمی معطر و خوشبو دارد.
خواص و کاربردهای آویشن شیرازی:
- ضد اسپاسم و ضد سرفه: برای تسکین مشکلات تنفسی و سرفه
- خلط آور و ضد میکروب: کمک به پاکسازی ریهها و تقویت سیستم ایمنی
- ضد نفخ: موثر در بهبود گوارش و کاهش نفخ معده
- کاهش ترشحات بزاقی: برای درمان ترشحات اضافی بزاق
- سقط کننده جنین: در برخی از موارد با مشورت پزشک استفاده میشود
- ضد التهاب: تسکیندهنده التهابهای داخلی و خارجی بدن
روشهای مصرف آویشن شیرازی:
- برای گوارش، دردهای معده و دردهای استخوانی: مصرف آویشن بصورت دم کرده
- برای سرماخوردگی: به صورت بخور برای رفع علائم سرماخوردگی
- آسیاب کرده با نمک: برای مشکلات رطوبت بدن و تسکین دردهای استخوانی بهصورت خشک مصرف شود.
توصیههای مصرف: قبل از استفاده از آویشن شیرازی برای درمانهای پزشکی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا از دوز و نحوه مصرف صحیح آن مطمئن شوید.
آویشن شیرازی در روایات:
امام صادق (ع) فرمودند:
- آویشن سبب رویش پرز معده می شود.
امام کاظم (ع) فرمودند:
- بهترین روش مصرف آویشن این است که آسیاب کرده و با نمک بخورند.
امام صادق (ع) فرمودند:
- چهار چیز است که بینایی را جلا می دهند، نفخ داند و ضرر ندارند …، آویشن و نمک: بادی که روی قلب فشارآورده را طرد می کند و راه بسته شده را باز می کنند و بلغم را می سوزانند و مدر هستند و دهان را خوش بو می کنند و معده را نرم می کنند…
در روایت آمده است:
- مردی از واسط (منطقه ای در عراق) به امام کاظم (ع) از رطوبت شکایت کرد. آن حضرت به او دستور داد که آویشن را آسیاب کند و ناشتا (به صورت خشک) بخورد.
آویشن را باید آسیاب کرد و مقدار نمک باید به اندازه نیاز باشد و لازم نیست با آویشن برابر باشد.
ش قدرتی (مالک تایید شده) –
نسبتا خوب بود.