بادرنجبویه (50گرمی)

ریخت شناسی گیاه

بادرنجبویه گیاهی است پایا30-120سانتی متر ، غالبا ایستاده ، پوشیده از کرک های نرم ساده یا غده ایی می باشد ساقه ایستاده ،منشعب ، سبز کمرنگ یا متمایل به ابی ، از پایین تا انتها برگدار ، با شاخه های بلند ونازک است بادرنجبویه دارای گل های سفید و متمایل به صورتی ودارای دم گل کوتاه مجتمع در چرخه های کم وبیش یک طرفه محوری شامل 5-10گل ،براکته گل ها کم وبیش هم قد ،پهن ودراز -سر نیزه ایی ،وتقریبا تیز خاری ،یا باریک ونخی تقریبا 5 پهلو ، کرک دار جام بدون کرک پرچم ها 4 عدد خمیده یا خیزان و مانده در داخل لب بالایی ،دانه های به طول 1.2-5 میلی متر ف قهوه ایی رنگ  است موسم گل بادرنجبویه اردیبهشت تا خرداد می باشد  محل رویش بادرنجبویه مازندران ،گنبد کاووس،گلستان ،دره هراز بین بابل وامل و فریدون کنار اذربایجان کرمانشاه ،کرج ،قزوین ،شرق و جنوب اروپا ،مدیترانه ،مرکز اروپا اسیای صغیر  است

قسمت های مورد استفاده بادرنجبویه

برگ های خشک شده و کل گیاه

موارد مصرف گیاه بادرنجبویه

به صورت خوراکی به عنوان ضد نفخ در اختلالات گوارشی وتحریک اشتها

به عنوان ارام بخش در درمان اختلالات عصبی خواب، سر درد عصبی ،ارام بخش وضد افسردگی خفیف ،کاهش بی قراری وتحریک پذیری بیش از حد

موارد مصرف بادرنجبویه در طب سنتی

درمان فقدان قاعدگی ،قاعدگی دردناک ،اسم ،نیش زنبور ،سرفه ،منگی ،سر درد میگرنی،تاکی کاردی ،دندان درد ،التهاب نای و نایژه ها ،بی اختیاری ادراری

ضد نفخ ،تهوع و اختلالات گوارشی کودکان و بزرگسالان ،معرق و مفید برای تب کودکان

هیستری ومالیخولیا ،ابریزش نایژه ایی مزمن ،تپش قلب عصبی ،استفراغ و افزایش فشار

موارد منع بادرنجبویه مصرفی گزارش نشده است

مصرف بادرنجبویه در دوران بارداری وشیر دهی

در این دوران از مصرف گیاه بدون تجویز پزشک خودداری شود