صابون برگردون
صابون برگردون، شوینده ای سنتی با قدمت حدودا 150 ساله و بهترین جایگزین برای شامپو و صابون های خارجی و شیمیایی می باشد. این صابون به علت سنتی بودن آن نسبت به دیگر شوینده ها، صابون ایده آلی برای شستشوی بدن و موی سر محسوب میشود. این صابون که به صورت سنتی و نیمه صنعتی تولید می شود، به رغم رواج صابون های صنعتی همچنان به عنوان شوینده اصلی در خانه های مردم بومی کشور مورد استفاده قرار می گیرد.
صابوت برگردون به علت دارا بودن PH مناسب و میزان اسید کنترل شده آن حساسیت های پوستی را از بین برده و پیاز موی سر را تقویت می کند. تن و موی افراد پس از شستن با این صابون، نرم و لطیف می شود و از شوره و خشکی پوست نیز خبری نیست و علاوه بر آن ماندگاری و کیفیت این صابون بیش از 10 سال است و هر چه صابون کهنه باشد ارزش شویندگی آن بیشتر می شود.
موارد مصرف:
- مناسب آقایان و خانم ها با پوست و موی چرب و نسبتا چرب
- شستشوی بدن و موی سر
خواص و فواید:
- درمان خارش
- درمان شوره
- درمان ریزش موی سر
ترکیبات:
- چربی حیوانی (معمولا پیه گوسفند)
- سود سوز آور
تذکر: برای افراد با پوست و موی خشک مناسب نمیباشد.
تاریخچه صابون در منطقه خاورمیانه و ایران
در خاورمیانه
صابون توالت سخت با بوی دلپذیر در خاورمیانه در دوره اسلامی تولید شد، زمانی که صابون سازی به یک صنعت تبدیل شد. دستور العمل‌های تهیه صابون توسط محمد بن زکریا رازی (854–854) شرح داده شده‌است، که همچنین دستور تهیه گلیسیرین از روغن زیتون را داده‌است. در خاورمیانه صابون از تعامل روغن‌های چرب و چربی‌ها با قلیا تولید می‌شد. در سوریه صابون با استفاده از روغن زیتون به همراه قلیا و آهک تولید می‌شد. صابون از سوریه به سایر نقاط جهان اسلام و اروپا صادر می‌شد.
در ایران
حدود زمان صفویه در بروجرد توسط خانواده ای بروجردی به نام دهنیتکار برای اوّلین بار صابون سازی در ایران شکل گرفت و حدود 150 سال پیش در زمان قاجار به شهر مراغه برده شد . هم‌اکنون نیز شهرهای بروجرد و مراغه قطب‌های مهم صابون پزی شناخته می‌شوند. در شهر بروجرد نظیر فروش صابون‌هایی با رنگ و بوی خاص معمول است که در آنجا با نام صابون آجز توسط سازنده آن [دهنیتکار] شناخته میشود. از مراغه نیز هرسال نزدیک 200 تن صابون تولید شده و به اقصی نقاط کشور ارسال میشود که به عنوان صابون مراغه معروف است.
بانو موسوی –
خوب
علی راه نشین –
تجربه جالبی بود